SŁOWO BOŻE W NAS

W życiu chrześcijańskim powinniśmy wiedzieć o tym,  że przyjście Pana jest potrójne.  Jedno to Narodzenie Chrystusa w Betlejem,  które było jawne.  Za pierwszym swoim przyjściem Jezus był widziany na ziemi i przebywał wśród ludzi,  bo jak sam o tym mówi:  ujrzeli i znienawidzili.  Gdy nastąpi ostatnie przyjście na końcu czasów,  wtedy „wszyscy ludzie ujrzą Zbawienie Boże i będą patrzeć na Tego,  którego przebodli.”

Bardzo ważne jest i to dla każdego chrześcijanina oraz wspólnoty Kościoła pośrednie przyjście Chrystusa.  I o tym właśnie dzisiaj.  To pośrednie przyjście Jezusa jest ukryte i tylko wybrani,  głęboko wierzący widzą Pana w sobie,  a ich dusze dostępują zbawienia.  Osobiście,  codziennie modlę się byśmy w naszych sercach dostrzegali i żyli tą obecnością Jezusa.  Bo to jest istota naszego bytowania i przemijania w życiu doczesnym.  Ta obecność czy przyjście Chrystusa do serc wiernych realizuje się w duchu i mocy. To przyjście pośrodku między pierwszym i drugim jest ważne z bardzo prostego powodu:  jest drogą wiodącą od pierwszego do drugiego.  W pierwszym przyjściu na ziemię Jezus Chrystus stał się naszym odkupicielem.  W drugim,  na końcu czasu i sądzie ukaże się jako nasze życie.  A obecnie  i pomiędzy tymi dwoma Chrystus jest naszym wytchnieniem i pocieszycielem.

W Piśmie Świętym Chrystus mówi nam jasno: „Jeśli Mnie kto miłuje,  będzie zachowywał moją naukę,  a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego”.  Tylko miłujący Boga zachowa naukę Pana.  Zachowa ją przede wszystkim swoim sercu,  bo tak powiedziano w psalmie:  „w sercu swym zachowuję Twe słowa,  aby przeciw Tobie nie zgrzeszyć”.

Zachowując słowo Boga w naszych sercach będziemy szczęśliwi,  będziemy błogosławieni.  Rozważając nauki Jezusa i analizując życie świętych mistyków możemy stwierdzić to bardzo wyraźnie.  Niech słowo Boga przeniknie do głębi naszej duszy,  niech przepoi  nasze pragnienia i obyczaje. Korzystając z bogactwa słowa Bożego nasza dusza będzie się nim rozkoszować.  Nie zapomnijmy o tym chlebie,  by nasze serce  nie stwardniało,  lecz by się nim syciła twoja dusza.

Wielki skarbiec duchowości chrześcijańskiej mówi jasno :  jeśli w ten sposób zachowamy słowo Boga,  ono też zachowa każdego z nas.  Albowiem przyjdzie do ciebie Syn razem z Ojcem swoim;  przyjdzie ów Prorok Wielki,  który odnowi Jeruzalem i wszystko nowym uczyni.  Bo Jego przyjście sprawi,  że „jak nosiliśmy obraz człowieka ziemskiego,  tak też będziemy nosić i wyobrażenie człowieka niebieskiego”.

Adwent,  między innymi,  powinienem uświadomić,  że w każdym z nas powinno urodzić się życie łaski Bożej.  Słowo Boże,  jeżeli zamieszka w naszym sercu pozwoli nam oglądać Jego chwałę. Niech Pan,  nasz Bóg,  swoją mocą przygotuje serca każdego z nas na przyjście Chrystusa,  abyśmy byli godni uczestniczyć w uczcie wiecznego życia i mogli otrzymywać pokarm niebieski dany przez Niego.

Właśnie na tym polega głębokie zjednoczenie i życie w Bogu:  przyjąć słowo Boże,  które na pewno przemieni nas i uwielbi.

Wasz Przyjaciel

Warto przeczytać